Rozbieranie ze snu. Rycharski. Hasior | wystawa

„Rozbieranie ze snu” to wystawa rozgrywająca się na polskiej wsi – nie tej sielskiej, ale pełnej sprzeczności, napięć i przemilczeń. W dialogu między twórczością Władysława Hasiora a Danieliem Rycharskim powracają duchy historii: chłopi, szlachcice, osoby LGBT, wykluczeni i zapomniani. Prace obu artystów wywołują widma – w formie rzeźb, instalacji, trumien i asamblaży – by wspólnie rozprawiać się z narodowymi mitami, religijnym sacrum i wiejskimi traumami.

Wystawa staje się rytuałem przejścia i egzorcyzmem – trumna staje się szafą, a sen metaforą społecznego transu. Rycharski, niczym współczesny Wyspiański, podkłada ogień pod narodowe świętości i budzi ze snu zbiorowej amnezji. W tle pobrzmiewa Grochowiak, Hasior kopie groby, a Rycharski w ich cieniu konstruuje własną rewolucję.

Daniel Rycharski (ur. 1986) – artysta posługujący się głównie medium instalacji rzeźbiarskiej. Łączy tematykę religijności, prowincji i tożsamości osób LGBTQ+, poszukując między nimi punktów styku i napięć. W swoje działania angażuje wiejskie społeczności i środowiska aktywistyczne. W 2016 r. otrzymał Paszport „Polityki”. W 2021 r. jego życie stało się kanwą filmu Łukasza Rondudy i Łukasza Gutta “Wszystkie nasze strachy”, który na 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni zdobył, m.in. Złote Lwy dla najlepszego filmu. Twórca scenografii do spektaklu „Spartakus” w reżyserii Jakuba Skrzywanka w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Daniel Rycharski mieszka w Kurówku, wykłada na Akademii Sztuki w Szczecinie. Reprezentuje go Gunia Nowik Gallery.

Władysław Hasior (1928–1999) – rzeźbiarz, malarz, scenograf, jeden z najważniejszych i najbardziej oryginalnych artystów powojennej Polski. Tworzył ekspresyjne asamblaże i kompozycje przestrzenne z wykorzystaniem gotowych przedmiotów, łącząc sacrum z profanum, patos z ironią. Inspirował się sztuką ludową, religijnością, mitologią i symboliką narodową, często komentując historię i współczesność w sposób krytyczny i prowokacyjny. Przez lata związany był z Zakopanem, gdzie prowadził autorską galerię przy tamtejszym Muzeum Tatrzańskim. Jego prace, dziś znajdujące się w najważniejszych kolekcjach sztuki, pokazywano na wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. na Biennale Sztuki w São Paulo i Wenecji.